Dushi Aruba

Onze Caribische trip is van start gegaan met een heerlijke week bij Natalie (nichtje van Simone), Eric en Yva op Aruba. Zij wonen inmiddels al vijf jaar op het Happy Island en we kunnen ze geen ongelijk geven! Ze hebben een geweldig huis in Noord. Zwembad in de tuin, lekkere veranda met loungebed en hangmat, de barbecue altijd op stand-by en vijf minuten rijden van het strand… Hoezo paradijs? Het huis wordt verder nog opgefleurd door poezen Mimi en Tommie (die ons helpen om met de Teigert-afkickverschijnselen te dealen) en de woeste waakhond Cheryl, die is vernoemd naar de hoofdpersoon uit Gooische vrouwen. Hugo doet minimaal vijf keer per dag zijn Martin Morero-imitatie (heeeee, Cheryl), wat een hoop gekwispel oplevert.

De eerste paar dagen dat we hier waren, was Eric kitesurfen in Venezuela en was Yva vrij van school. Hugo was dus steeds met drie mooie vrouwen op pad, de bofkont. Natalie heeft ons als een volleerd reisleidster allerlei mooie en gezellige plekken van het eiland laten zien. In het Arikok National Park hebben we in twee grotten naar vleermuizen gezocht (niet gevonden, wel geroken). Op de terugweg zijn we op zoek gegaan naar de rumshop (lokale bar) met het koudste bier van het eiland. Gelukkig wel gevonden! (En niet geroken). Ze hadden er een handig kassasysteem, trouwens. Per klant bewaarden ze de bierdopjes in verschillende hoopjes achter de bar. Zo konden we goed zien dat onze buren er al een tijdje stonden. Als hun vrouwen ze zouden komen halen, konden die meteen zien hoe laat het was…

Aruba heeft een prachtige ruige noordkust, die we met de auto hebben verkend. Langs de kustlijn liggen daar honderden stapels met stenen. Volgens de overlevering mag je een wens doen, als je zo’n stapeltje maakt. Zo gezegd, zo gedaan. We hebben heel bescheiden om een lang, gelukkig en gezond leven gevraagd. Let’s wait and see ;-).

Vrijdagavond hebben we het fenomeen ‘rumshop’ nog iets verder onderzocht. Het klinkt misschien raar, maar het is echt heel gezellig om op een parkeerplaats langs een drukke weg op barkrukken van opgestapelde kratjes te zitten. Lokale muziek, lokale mensen, lokaal biertje, lokale prijzen, superleuk!!

Op zaterdag heeft Natalie een paar vrienden opgetrommeld voor een barbecue op het strand. We hadden ons net heerlijk geïnstalleerd met onze strandstoelen, koelboxen en klaptafels, toen we in de verte op zee een kitesurfer in nood zagen. Hij was veel te ver uit de kust en hield zijn kite steeds loodrecht omhoog – een noodsignaal. Er was ook geen bootje in de buurt te zien. Uiteindelijk kwam de kite naar beneden en ging niet meer omhoog… Toen hebben we de kustwacht en de politie gebeld en zitten nagelbijten tot ze kwamen. Vanaf het strand hebben we de helikopter en de boot van de kustwacht in de goede richting gestuurd, maar na een tijdje zoeken leverde dat geen resultaat. Uiteraard hebben we de kranten de dagen erna goed in de gaten gehouden, maar er is geen melding van een vermiste kitesurfer geweest. We hopen dus maar dat hij in de verte alsnog een bootje is tegengekomen.

Tussen alle avonturen door hebben we verder natuurlijk lekker geluierd, gedoken en Hugo heeft zelfs nog gegolfd. We hebben ons verblijf afgesloten met een gezellig etentje bij zonsondergang op de Bugaloe-pier.

Aruba is een eiland met twee kanten. Er is een heel toeristische kant, die met name op Amerikanen is gericht. Maar daarnaast is er zeker ook het lokale eilandleven te vinden. Kleine strandjes, lokale eettenten (de Zeerovers is een aanrader!) en de rumshops uiteraard ;-). We hebben enorm genoten van negen dagen ‘One Happy Island’, mede dankzij de goede zorgen van Natalie, Eric en Yva. Hopelijk zien we ze half juli nog even, als we via Aruba weer naar huis gaan.

Gisteren zijn we aangekomen op St. Maarten, waar we via airbnb.com een perfect appartementje aan Orient Bay hebben gevonden. We genieten met volle teugen en duimen tegelijkertijd voor jullie dat het weer in Nederland nou eindelijk een keer omslaat...

Veel liefs!