Strand, oesters en zeekoeien
Door: hugosimone
Blijf op de hoogte en volg Hugo en Simone
20 Juli 2010 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Ons laatste bericht hadden we vlak voor De Finale geplaatst. Met klotsende oksels en klapperende knieën van de zenuwen even snel naar de Starbucks voor wifi, daarna laptop opruimen en op naar een Ierse Pub om De Wedstrijd te gaan kijken. Uiteraard in onze oranje shirts die we sinds de groepswedstrijden al niet meer hadden gewassen (want dat zou ongeluk brengen). Op straat kwamen we niemand tegen die ook maar enigszins met voetbal bezig was, ook geen Spanjaarden. Sportsbars puilden uit met baseball-fans, Ierse pubs waren leeg. Paniek!!! Uiteindelijk hebben we met een stel college kids en twee omaatjes (waarvan 1 met Nederlandse roots, dus ook oranje shirts) gekeken. De beelden van het Museumplein bezorgden ons kippenvel en een enorm heimweegevoel. Wat hadden we dit graag samen met iedereen thuis meegemaakt!!! Ondanks het teleurstellende resultaat (boehoe ) hebben we het daarna toch wel gezellig gehad. Na d’r tweede whiskey kwam een van de omaatjes aan Simone vragen of ze wilde overwegen van Hugo te scheiden, dan wilde zij er met hem vandoor! Jaja, die Hugo die heeft het nog hoor!
Op maandag was alles hier weer ‘business as usual’. Met een mentale kater zijn we weer op pad gegaan. Via het Dali museum (echt prachtig), doorgereden naar Clearwater voor een paar luie stranddagen. Het strand is er breed en wit, de zonsondergangen zijn er prachtig. Verder is het een beetje een saaie badplaats, maar dat maakte ons niet uit.
Onze volgende stop was Crystal River waar je kunt snorkelen met zeekoeien! (zie: http://www.manatee-central.com/). We waren in het laagseizoen, dus de kans dat we ze zouden vinden was klein. Het zijn enorme beesten, zo’n drie meter lang. Ze komen om de twee tot vier minuten naar de oppervlakte om adem te halen. We hadden ons eigen bootje gehuurd en na een half uur turen zagen we ze! Snel onze maskers op en het water in en wachten maar…. We hadden zo’n 40 cm zicht in het groene rivierwater, dus het was best spannend. Je weet dat er van die enorme beesten ergens onder je aan het grazen zijn, en je weet niet waar en wanneer ze naar boven komen. Uiteindelijk kwamen ze tot zo’n twee meter afstand, heel gaaf. We hebben er helaas geen op foto weten te vangen….
Van zeekoeien vervolgens door naar oesters. Apalachicola is een klein stadje dat bekend staat om z’n oesters en historische gebouwen. We hebben hier weer een bijzondere avond beleefd. In een beetje trieste tent zat er een nog triester bandje (denk: Jostiband) te spelen. De mondharmonicaspeler Jim had ons ’s middags uitgenodigd om te komen kijken, dus we durfden niet te snel weg te gaan. Gelukkig maar, want uiteindelijk zaten we met de general manager van ons hotel, de eigenaren en serveerster van het restaurant waar we gegeten hadden, een oestervisser en de mondharmonicaspeler aan het bier. Het was weer erg gezellig. Weer een bar waar Strakkie en Vlakkie het licht uit hebben gedaan.
We hebben nu nog een paar stranddagen in Pensacola, voordat we weer meer het binnenland ingaan. We hebben nog geen olie gezien, maar hier worden ’s avonds wel busladingen met BP-mensen uitgeladen om het strand (preventief) schoon te maken. Dat, gecombineerd met het feit dat het hier heel veel op TV is, maakt dat de ramp voor ons ook steeds meer in beeld komt. Tot die tijd bakken wij hem nog even bruin op het strand.
Groetjes!
Er staan meer foto’s op http://picasaweb.google.nl/102890339367475709302/Week3_ClearwaterCrystalRiver#
Op maandag was alles hier weer ‘business as usual’. Met een mentale kater zijn we weer op pad gegaan. Via het Dali museum (echt prachtig), doorgereden naar Clearwater voor een paar luie stranddagen. Het strand is er breed en wit, de zonsondergangen zijn er prachtig. Verder is het een beetje een saaie badplaats, maar dat maakte ons niet uit.
Onze volgende stop was Crystal River waar je kunt snorkelen met zeekoeien! (zie: http://www.manatee-central.com/). We waren in het laagseizoen, dus de kans dat we ze zouden vinden was klein. Het zijn enorme beesten, zo’n drie meter lang. Ze komen om de twee tot vier minuten naar de oppervlakte om adem te halen. We hadden ons eigen bootje gehuurd en na een half uur turen zagen we ze! Snel onze maskers op en het water in en wachten maar…. We hadden zo’n 40 cm zicht in het groene rivierwater, dus het was best spannend. Je weet dat er van die enorme beesten ergens onder je aan het grazen zijn, en je weet niet waar en wanneer ze naar boven komen. Uiteindelijk kwamen ze tot zo’n twee meter afstand, heel gaaf. We hebben er helaas geen op foto weten te vangen….
Van zeekoeien vervolgens door naar oesters. Apalachicola is een klein stadje dat bekend staat om z’n oesters en historische gebouwen. We hebben hier weer een bijzondere avond beleefd. In een beetje trieste tent zat er een nog triester bandje (denk: Jostiband) te spelen. De mondharmonicaspeler Jim had ons ’s middags uitgenodigd om te komen kijken, dus we durfden niet te snel weg te gaan. Gelukkig maar, want uiteindelijk zaten we met de general manager van ons hotel, de eigenaren en serveerster van het restaurant waar we gegeten hadden, een oestervisser en de mondharmonicaspeler aan het bier. Het was weer erg gezellig. Weer een bar waar Strakkie en Vlakkie het licht uit hebben gedaan.
We hebben nu nog een paar stranddagen in Pensacola, voordat we weer meer het binnenland ingaan. We hebben nog geen olie gezien, maar hier worden ’s avonds wel busladingen met BP-mensen uitgeladen om het strand (preventief) schoon te maken. Dat, gecombineerd met het feit dat het hier heel veel op TV is, maakt dat de ramp voor ons ook steeds meer in beeld komt. Tot die tijd bakken wij hem nog even bruin op het strand.
Groetjes!
Er staan meer foto’s op http://picasaweb.google.nl/102890339367475709302/Week3_ClearwaterCrystalRiver#
-
21 Juli 2010 - 06:43
Eva:
Jeetje wat zien jullie er goed uit!! En humor weer jullie verhalen! Skype date was leuk! Tot snel liefjes!!
Dikke x Eef Niels cas en suusie -
21 Juli 2010 - 07:45
Krista:
Zo'n groot leeftijdsverschil blijkt heeeeeel hip te zijn. Dus ik begrijp die oude dame wel!
xx
Kris -
21 Juli 2010 - 08:42
Loes:
Reisverslagen lezen weer als een trein.
Het ziet er allemaal geweldig uit en lekker relaxed. Jammer dat jullie geen foto hebben van een zeekoe, was wel benieuwd geweest.
xx Loes -
21 Juli 2010 - 10:04
Astrid:
Toyboy Hugo,klinkt best toch?!
kijk uit Simoon voor je 't weet zit je alleen in het vliegtuig terug!
Klinkt geweldig allemaal verder,lijkt me heerlijk daar!!
X as -
23 Juli 2010 - 10:23
Deb:
Zeekoeien... wow! Ziet er supergezellig uit! Gaaf hè dat Dali museum... ben wel eens in Figueras, zijn home town, geweest. Belevenis!! Maar zonnetje, grannies, lekker eten, mensen tegen het lijf lopen en ja, die zeekoeien, lijkt mij toch wel echt heel vet! Letterlijk en figuurlijk! We zitten hier nu in de tour maar daar heb ik niks mee. Wel met toernooitjes inschrijven in de 7. "Mijn eerste keer" met TEAN open was 2,5 uur en elke game deuce... dus zet nu alles op Nieuwe Sloot... dubbelhandige voorhand is een beetje aan het doorbreken... pha!Nou Globetrotters... c u in het volgende verslag! LEUK! -
23 Juli 2010 - 20:10
Rianne En Robert:
Keep on met genieten!!! Dan genieten wij mee ;-)
-
26 Juli 2010 - 20:32
Carolien:
Op deze saaie maandagavond schoot me te binnen dat ik jullie reisverslag nog niet eerder had bekeken. Ow ow ow, jullie lol daar in de US spat me hier van het scherm. Doen jullie goed! Geniet er nog de volle 37 overige dagen van. Bedankt voor de mooie verhalen. ;-) Daaaaag lieve globetrotter, Carolien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
